Gözlerin Cennet Çiçegi

Gözlerin Cennet Çiçegi

Gözlerin cennet çiçegi 

Gönlüm cehennem ateşi 

Eger sevdigine köle olursa gönül 

Nuh tufanına kucak açarmış 

Lakin arfatın gerisi cinnet 

Kalk güzeller güzeli yüregim sana tutsak 

Derdine pusatlandım çilen gün oldu bana 

Sen ki sevdaların şahı garip gönlümün ahı 

Dilegim sen kebelam sen muradım sen 

Dönsede dünya kendi başına ben dönmezem yolumdan 

Dolunaya güneş denktir ülgere kutup yıldızı 

Agla ey şafak yürküsü kaderim boynuma yafta 

Hükmü darimiş merger 

Boynumda yay kirişi 

Şer mi yagıyor yerin yüzüne 

Karanlık bastı başımı 

Sevdam yankılansın vadilerinde ey anadolum 

İgde çiçeginde gizli özüm 

Sarı papatyaki el eder sen gibi 

Alıpta sineme sarasım gelir 

Her koklayış bir acı her dokunuş bin ölüm 

Zaman dokuz başlı ejdarha 

Sen bana düşman bense bana 

Yüregim kaf dagına sürgün 

Ruhum tur dagında ersir 

Deli eyledi zaman 

Bir acıki dizlerim duymasada bedenim 

Parmaklşarımda öldürdüm isyanımı 

Şimdi sokak aralarında gezerken 

Duysamda topal seslerini 

Uyuşmuş bacagım duymayan parmaklarıma ragmen 

Bu dönek günyadan dimdik geçmek zorundayım 

Koy yal verdigim ekmek verdigim köpeklerde 

arkam sıra ürüp dursun 

Şimdi gecelere çivi çakar oldum 

Aglama ey şafak yürkülerim aglama 

Gece mavisi sevdalarımı çıglık çıglıga çadırırken gökleren 

Huzur benim deseydim vallahi düşünmezdim ey ölüm.

Aşık Sefai